zondag 4 juli 2010

Mont Ventoux

Vanuit Castellane vervolg ik mijn fietsroute in westelijke richting door de Provence, en rij rechtstreeks de Gorges du Verdon in. Het relatief kleine riviertje de Verdon heeft hier een gigantische kloof uitgesleten in een geologische breuk. Met een lengte van 21 kilometer en een maximale diepte van 700 meter kent deze canyon in Europa zijn gelijke niet. Op de fiets is het al schitterend om doorheen te rijden, maar het kan nog veel avontuurlijker door de kloof te verkennen met een deltavlieger, raft of hangend aan een touw.

Het contrast voor deze fietsdag kan bijna niet groter. Na de indrukwekkende kloof kom ik enkele tientallen kilometers verder terecht op een plateau. Via een landweggetje met vele haakse bochten rij ik tussen de amandelbomen en bloeiende lavendelvelden naar Valensole. In dit dorpje, met een oude romaanse kerk, een overdekte oude wasplaats en een fraaie fontein is dit weekend het 'feest van de lavendel'. Dit zorgt ervoor dat er ook de nodige andere toeristen rondlopen, waardoor het moeite kost een overnachtingsplaats te vinden. Gelukkig treffen we een behulpzame juffrouw bij l'office du tourisme die voor ons rondbelt om te kijken wat er nog vrij is.

Er is gelukkig nog plaats bij een leuke Chambre d'haute (Franse bed and breakfast) op een kilometer buiten het dorp. We hebben een eigen huisje met een eigen ezel voor de deur en eigen mieren marcherend door de keuken. Maar de eigenaresse is uitermate hartelijk en behulpzaam. We kunnen zelfs bij het avondeten aanschuiven, wat we natuurlijk niet aan onze neus voorbij laten gaan. Met de andere gasten zitten we buiten aan een grote tafel. We worden getrakteerd op champagne als aperitief, ratatouille, salade en crêpes met huisgemaakte confiture. Dit alles vergezeld van een frisse rosé en met een perenlikeur toe. De conversatie met de andere gasten verloopt soms wat moeizaam, maar met de middelbare school kennis Frans en onze handen en voeten komen we toch een heel eind.

De volgende dag is heet en niet al te enerverend, maar als ik 's middags in Sault aankom heb ik toch weer ruim 80 kilometer in de benen. Ik sta daar aan de voet van de Mont Ventoux, de gezichtsbepalende berg van de Provence en bedevaartsoord voor menig wielertoerist. En ik heb bedacht dat als ik toch in de buurt ben, ik er net zo goed overheen kan rijden...

Na een goede nachtrust begin 's ochtends bijtijds aan de beklimming. De eerste 20 kilometer zijn niet extreem steil en gaan voornamelijk door een pijnbomenwoud omhoog. Daarna kom je voor de laatste 6 kilometer in een boomloos landschap, waaraan de de Mont Ventoux zijn bijnaam 'de kale berg' dankt. Hier hebben zon en wind vrij spel en lopen ook langzaam mijn bovenbenen vol. De laatste anderhalve kilometer, met een stijgingspercentage van zo'n 9 procent, heb ik het idee dat ik slechts naar boven kruip. Maar hoe groot is de beloning voor het doorzetten op de top. Je hebt er een schitterend overzicht over de Provence. Bij helder weer kun je zelfs tot aan de Pyreneeën kijken!

In de afdaling naar Malaucène lopen de snelheden soms op tot boven de 70 kilometer per uur. Beneden gekomen rij ik door naar Vaison la Romaine. Na pittige drie fietsdagen mogen we daar gaan genieten van onze welverdiende rust. Alhoewel... Mijn schoonouders zijn gearriveerd, en zij gaan ons nog een tijdje vergezellen op onze reis. Gewoontegetrouw wordt er vrolijk op los gekibbeld door die twee. Vooral als op de eerste dag blijkt dat het luchtbed van mijn schoonvader al lek is. Dat belooft nog wat...

Ventoux-groeten

2 opmerkingen:

  1. Hallo allemaal,
    Wat een rijk leven hebben jullie op dit moment! En wat een prestatie om die kale berg op te fietsen! De Tour de France is net begonnen maar voor mij heb jij de gele trui hoor Wim.
    En gezellig hè, visite en medereizigers. Ik heb donderdag even een bakkie bij ze gedaan en het gekibbel ook weer gezellig aangehoord. Als dat stopt gaan we ons zorgen maken, toch?
    En waarom zou deze reis alles soepel verlopen voor ze? Vorige keer heeft de vijverfolie de oplossing geleverd en nu kan een bandenplaksetje misschien helpen...
    Heel veel plezier met z'n allen en een hele gezellige verjaardag voor Line.
    Dikke knuffel x5 deze keer.
    Anne-Marie en Beer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Wim,
    Knap werk man. Blijft leuk om jullie blog te lezen! Erg leuke foto's ook.
    Wat een vakantie zeg!

    Tot zover gaat alles hier nog naar wens hoor.

    Groeten van je collega's!
    Freddie

    BeantwoordenVerwijderen